Poznaj - "Pałac Północy" – Carlos Ruiz Zafón
Kalkuta z okien sierocińca
Przenieść się tak do Kalkuty i poznać losy wychowanka z sierocińca, który w roku 1932 miał wówczas – 16 lat, to już nie jest marzenie, ale nasza rzeczywistość? Wystarczy bowiem przeczytać książkę – „Pałac Północy” – Carlos Ruiz Zafón. A, dlaczego warto jest przenieść się w czasie, pobyć w samotności z bohaterami dzieła, odpowiada nam autor: Dorosłe życie rozpoczyna się znacznie wcześniej niż wybija – 18-tka. Problemy doganiają więc młodych ludzi, którzy po licznych obserwacjach osób starszych chcą za wszelką cenę udowadniać, że doskonale poradzą sobie w każdej życiowej sytuacji. Czy i tym razem tak było?
Kobieta z tajemniczego domu
Nasz bohater poznając kobietę – Sheere - wybiera się z nią do Pałacu Północy, gdzie odbywa się spotkanie członków tajemniczego Stowarzyszenia. To tam dziewczyna opowiada wszystkim historię własnej Rodziny. Jej dom, wnika bowiem w tajemnice Kalkuty, w pociąg widmo, w zjawy ogniste, zaszyfrowane w umiejętny sposób. Sprawa zaczyna być zatem śmiertelnie niebezpieczna, a przez to jeszcze bardziej pociągająca do jej zgłębienia i rozszyfrowania.
Cytaty:
„Ściany pomieszczenia były całkowicie zasłonięte przez regały uginające się pod ciężarem książek i tworzące dwa półkola wysokości co najmniej trzech metrów. Na podłodze ułożona była mozaika mieniąca się różnymi odcieniami czerni i punkcikami z kryształu górskiego niczym ….(…).
- Kiedy Ben zapalił kolejną zapałkę , chłopcy spostrzegli, że Sheere już na nich czeka przy spiralnych schodach. Ruszyli za nią bez słowa.”…… - cytat z Pałac Północy – Carlos Ruiz Zafón
-Gdzie zaprowadziły ich schody?
- Jaka jest największa tajemnica Kalkuty?
-Dlaczego jeden pisarz staje się tak popularny na całym świecie?
-Dlaczego czytamy głównie w ciemnościach?
- Dlaczego przebywamy z książkami tylko w samotności?
-Co daje nam czytanie?
- Jak rozwijamy nasz umysł poznając losy różnych bohaterów?
Odpowiedź jest tylko jedna:
Każda książka to skarbnica wiedzy, której treść odbieramy w indywidualny sposób. To nasze wyobrażenia i doświadczenia decydują o tym, jaki stworzymy obraz wszystkich sytuacji i bohaterów.
Sylwia Skroś